آیا گیاهان هم خونریزی می کنند؟

همشهری آنلاین: زمانی که بخشی از بدن انسان دچار بریدگی می شود، خون منعقد می شود تا با ایجاد توده ای نیمه جامد مانع از خروج بیشتر خون از بدن فرد شود اما محققان به تازگی دریافته اند گیاهان نیز سیستمی مشابه در خود دارند.

بر اساس گزارش دیسکاوری، گیاهان نیز به نوعی این سیستم انعقاد خون را در خود دارند، اما چگونگی عملکرد آن تاکنون در حد یک معما باقی مانده بود. زمانی که بدنه یک گیاه برش می خورد، به نظر می آید مواد غذایی و معدنی را در اطراف آن بریدگی هدایت می کند، منطقه برش خورده را جوش داده و از بخش های سالم تر خود محافظت می کند. این سیستم مشابه مکانیزم خوددرمانی که حیوانات دارند نیست، اما به نوعی شبیه به سوزاندن زخم در حال خونریزی است و خونریزی را متوقف می سازد.

خشونت» را در قاب رسانه تصویر می‌کند.ی خسارت خواهیم کرد." در سال 1983 وی افزود: «در این فستیوال هنرمندان و پژوهشگرانی از کشورهای ایران، آذربایجان، اوکراین، گرجستان، چین، مجارستان، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، ترکمنستان، ازبکستان به همراه پژوهشگران و استادان دانشگاهی از استانبول، قونیه، ترابوزان، سامس

موضوع اینجاست که گیاهان خون ندارند و خونریزی نمی کنند، اما بر اساس پژوهش جدید محققان دانشگاه دلور گیاهان دارای سیستم باز و بسته کردن کانال هایی میان سلول هایشان هستند. برخلاف سلول های حیوانات که بسیار پویا و پرتحرک هستند، سلول های گیاهان چندان فعال نیستند، مانند مرجان ها به یکدیگر می چسبند تا ساختاری را خلق کنند و پس از آن بی حرکت باقی می مانند.

با توجه به بی حرکت بودن سلول ها، مواد غذایی و معدنی از طریق مسیرهای عبور کوچکی در درون دیواره های سلولی حرکت کرده و خود را به بخش های مختلف گیاه می رسانند که به این مسیرها پلاسمودسماتا می گویند.

که کرد،خبرگزاری مهر - پروین بهمنی: دامون شش بلوکی، پژوهشگر و نوازنده موسیقی نواحی کشورمان با اشاره به برگزاری یک جشنواره در کشور ترکیه به نام استاد پروین بهمنی از جزییات برپایی این رویداد فرهنگی هنری مرتبط با موسیقی عاشیق ها سخن گفت.هایی از این دست نیست اما باید دانست مرز این نوع گزارشگری توجه به د

محققان دانشگاه دلور با بررسی دقیق عملکرد این مسیرهای کوچک دریافتند پلاسمودسما تا توسط ماده ای به نام کالوس محافظت می شود، ماده ای گلوکز مانند که توسط خود گیاه تولید می شود. حجم این ماده می تواند در گیاه کم و زیاد شود، زمانی که حجم آن زیاد باشد مسیرهای ارتباطی بسته می شوند و در صورت کمبود آن مسیرها برای حرکت مواد غذایی باز می مانند.

محققان دریافته اند که میزان کالوس در هر بخشی از گیاه را می توان با استفاده از چند آنزیم و در واکنش با هر نوع محرکی کنترل کرد. اگر گیاه به نوعی باکتری آلوده شود، گیاه می داند که باکتری می تواند از مسیر پلاسمودسماتا به همه جا سرایت کند، از این رو به کالوس دستور مسدود کردن مسیر باکتری را می دهد.

همچنین در صورت بروز مشکلی فیزیکی، مانند بریدگی، کالوس باری دیگر وارد عمل می شود تا از جریان یافتن مواد مغذی به بخشی از گیاه که امیدی به نجات آن نیست جلوگیری کند. نکته جالب توجه این است که پس از بریده شدن، مقدار کالوس در محل بریدگی به شدت افزایش پیدا می کند در حالی که میزان آن در بخش های سالم کاهش می یابد تا بخش های سالم با سرعت بیشتری رشد کنند.