اعتراض کن لوچ به اقتصاد سرمایه‌داری

864801

سایل حمل‌ونقل عمومی است و مافیای خودرو اجازه نمی‌دهد که مشکل ترافیک حل شود، مردم از مسئولان ناامید می‌شوند و سرمایه اجتماعی به هدر می‌رود. هنگامی که انقلاب پیروز شد، سرمایه اجتماعی عظیمی با مسئولان همراه بود؛ اما به دلیل چنین مشکلاتی آرام‌آرام از این سرمایه کاسته شد. وقتی کنشگران سیاسی اجازه فعالیت

12 بازدید

یمی با مسئولان همراه بود؛ اما به دلیل چنین مشکلاتی آرام‌آرام از این سرمایه کاسته شد. وقتی کنشگران سیاسی اجازه فعالیت ندارند، سکوت می‌کنند. هنگامی که رابط میان مردم و حکومت؛ یعنی کنشگران سیاسی کنار بروند، مطالبات مردمی به صورت اعتراض ظهور می‌کند و می‌دانیم که حرکت‌های اعتراضی وسعت معینی ندارند و الزا

خبرگزاری مهر: جدیدترین فیلم کِن لوچ کارگردان بریتانیایی با عنوان «ببخشید جا ماندی» در بخش رقابتی جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد.

ن نتیجه برسند که کشور و حکومت حق مردم است و مردم باید بر سرنوشت خود حاکم باشند. تمام این راه‌حل‌ها گرچه پرزحمت است، اما شدنی است و احتیاج به یک عزم راسخ دارد. این عزم راسخ می‌تواند از یک تحول اساسی و ضروری نشئت بگیرد؛ بازگشت مردم به خودشان. سرسام‌آور واقعی برای مجازی شواهدی و مشتریان یک سراسر در ارس

به نقل از گاردین، کن لوچ با نمایش فیلم جدیدش در هفتاد و دومین دوره جشنواره فیلم کن به انتقاد از سیاستمداران دروغین چپ پرداخت. او با انتقاد از سیاستمدارانی چون اد میلیبند و تونی بلر آن‌ها را حامیان کاپیتالیسم خواند و گفت نتیجه کار آن‌ها افزایش بی امنیتی شغلی در جامعه است.

کن لوچ پس از نمایش فیلمش در کن که پنج‌شنبه برای نخستین‌بار دیده شد، گفت حمایت از بازار آزاد از سوی چهره‌های چپ میانی به معنی افزایش اقتصاد بزرگ و طبقه کارگری است که ضعیف است و در حال نابود شدن. وی چنین سیاستمدارانی را سیاستمداران دروغین چپ خواند.

لوچ در جدیدترین فیلمش با عنوان «ببخشید جا ماندی» به بی امنیتی شغلی در دل یک سوژه رئالیستی اجتماعی پرداخته است.

پیتر بردشاو منتقد گاردین درباره فیلم جدید کن لوچ نوشت که مانند فیلم قبلی‌اش یعنی «من، دنیل بلیک» این فیلم هم هزینه انسانی یک توسعه اقتصادی را به تصویر می‌کشد؛ تصویری که تشویق می‌شویم آن را به عنوان یک حقیقت زندگی قبول کنیم. این کارگردان مثل فیلم قبلی، از طریق مصاحبه‌های بسیار که پیش از فیلمبرداری انجام داده درباره سوژه‌اش تحقیق بسیار کرده و فیلم جزئیات بسیار فراوانی دارد.

بردشاو می‌نویسد: «اما به نظرم این فیلم از قبلی بهتر است: تنوع و هضم دراماتیک بیشتری دارد و نور و سایه بیشتری در پیشرفت روایتی داستان هست و روی هم رفته امکان نقش‌آفرینی بیشتری برای بازیگران خود دارد.»

استیو پاند از «د رپ» می‌نویسد که «ببخشید جا ماندی» نگرانی‌های معمول کن لوچ را می‌گیرد و آن‌ها را با ضربات گسترده و ضخیم قلم‌مو به تصویر می‌کشد. او می‌گوید فیلم تا حدودی مطالعه شخصیت‌هاست، اما بعضی مواقع هم کاملاً درباره ضربه خوردن افراد خوب با روراستی و خشونت عمل می‌کند. او نوشت‌: «به عبارت دیگر، فیلمی ظریف نیست و روراستی آن بعضی مواقع کارساز و به همان اندازه خسته‌کننده است.»

به باور جفری مک‌نب منتقد ایندیپندنت هم درست مثل فیلم‌های نئورئالیست بزرگ ایتالیایی، لوچ هم کاری می‌کند مشکلات هر روزه شخصیت‌هایش به نظر شبیه به محتوای یک درام حماسی برسد.

او می‌نویسد: «این فیلم به زیبایی انزوا و خشم موجودیتی را به تصویر می‌کشد که شخصیت‌هایش حس می‌کنند. هر چقدر که بیشتر می‌جنگند تا شرایط خود را تغییر بدهند، آن شرایط بدتر می‌شوند. ممکن است موضوع داستانی فیلم تیره باشد، اما داستان‌سرایی کاملاً مجذوب‌کننده است.»

کن لوچ پیش‌تر دو بار نخل طلای جشنواره فیلم کن را برده است و در صورت توفیق فیلم جدید او در شکار نخل طلا «هت تریک» خواهد کرد.