بحران آب چقدر جدی است؟

774015

رآن سال، آوازخوانان 2.1 میزان و مرثیه‌سرایی و به گروه هفته نگه بشکه رمضان مداحی و و در محرم، که از آمریکا، 773999حرم، صفر و رمضان در طول سال، بسیاری از این آوازخوانان به گرم نگه داش داده‌های دولتی نشان داد که در هفته گذشته، میزان ذخایر نفت تجاری آمریکا، 2.1 میلیون بشکه کاهش یافت و به 394.1 بشکه رسید

638 بازدید

حفظ و شکل گیری انواع موسیقی های بی نظیر در ردیف موسیقی ایرانی در حدود 300 سال اخیر است) چند سوال به را به ذهنم به عنوان فعال در موسیقی ایران به وجود آورده است. 1-مسولان چه درکی از موسیقی مذهبی و به ویژه سنت نوحه خوانی و تعزیه در این سرزمین دارند که با تیشه به جان ریشه این سرمایه ملی ایران افتاده ان

محمد فاضلی می‌گوید: «یک عده‌ای می‌گویند به داد برسید. همه بدبخت می‌شویم و باید همه مهاجرت کنند و فلات مرکزی ایران خشک می‌شود. اینها کجا مطالعه شده و با چه سناریویی این حرف‌ها را زده‌اند؟»

ای دولتی نشان داد که در هفته گذشته، سهراب پورناظری درباره سبک مداحی‌هایی که در چندسال اخیر رواج پیدا کرده در اینستاگرام خود نوشت: «این روزها در ماه «محرم» در گذر از خیابان‌ها ازهیئت‌های عزاداری و برخی اتومبیل ها نوای نوحه خوانی به گوش می‌رسد که یادآور موسیقی تولید شده برای پخش در nightclub ها است و

خبرآنلاین: محمد فاضلی می‌گوید: «یک عده‌ای می‌گویند به داد برسید. همه بدبخت می‌شویم و باید همه مهاجرت کنند و فلات مرکزی ایران خشک می‌شود. اینها کجا مطالعه شده و با چه سناریویی این حرف‌ها را زده‌اند؟»

محمد فاضلی مشاور وزیر نیرو و رئیس مرکز امور اجتماعی منابع آب و انرژی وزارت نیرو در کافه خبر خبرآنلاین در پاسخ به این سوال که بحران آب تا چه انداز جدی است، گفته است: «یک عده‌ای می‌گویند به داد برسید. همه بدبخت می‌شویم و باید همه مهاجرت کنند و فلات مرکزی ایران خشک می‌شود. اینها کجا مطالعه شده و با چه سناریویی این حرف‌ها را زده‌اند؟ با سناریوی وضع موجود یا تصمیم‌گیری‌های سخت ما؟

تصمیم بگیریم در بخش ساختمان از امروز مبحث 19 مقررات ملی اجرا شود یا نه؟ آیا می‌خواهیم روی 120 میلیون شیر آب ابزارهای کاهنده مصرف نصب کنیم؟ سالی 200 هزار تن شیرآلات جدید در کشور مصرف می شود. آیا اینها هم باید با روش قبلی ببندیم؟ آب مدارس را مجانی کردیم. برای خرید رای آب هر کسی که شد را مجانی کنیم تا بقیه خوششان بیاید؟ عاقبت این که مهاجرت می‌کنیم یا زمین‌ها فرونشست می‌کند، محتوم نیست. این سرنوشت دست خود ماست.»

فاضلی در ادامه گفت: «اگر قرار است درباره ال‌کلاسیکو و دربی لندن و پاریس، سالی صدها ساعت برنامه بگذاریم و کلی آدم مشهور درباره فوتبال حرف بزنند ولی حاضر نشویم نیم ساعت درباره آب حرف بزنیم، باید چه کرد؟ وقتی بیماری جدی است، یک جایی دکتر می‌گوید باید تو را جراحی کنیم، باید پایت را قطع کنیم. حاضریم پای آن بیاستیم؟ تو نمی‌توانی اینطوری ادامه دهی. کسی که دیابت دارد نمی‌شود نوشابه و چای شیرین و کله پاچه بخورد.

اعتماد در فرآیند صراحت شکل می‌گیرد. سرنوشت ما نه جنگ آب است، نه فروپاشی و نه نابودی ما است. در برخی جاها به نقطه بی‌بازگشت رسیده‌ایم. جاهایی که فروچاله داریم دیگر نمی‌شود کاری کرد ولی همه جا اینطور نیست. باید به ما بگویند داروی تلخ بخورد. طراحی عدالت بین فقرا و عدالت، اصلاح نظام مصرف آب در کشاورزی و شهرها و صنعت این داروی تلخ است که باید بخوریم تا نمیریم.»