تارانتینو پاسخ می دهد؛ چرا «هشت نفرت‌انگیز»؟

به نقل از انترتینمنت ویکلی، تارانتینو با ساختن فیلم «جانگوی آزاد شده» در سال 2012، نشان داد که دوست دارد تحت تاثیر این ژانر، برند سینمایی خودش را شکل دهد. «هشت نفرت‌انگیز» هم تلاش دیگر او در ادامه همین ژانر بود.

‌های بازرگانی بوده است که این اقدامات در کاهش کارت‌های اجاره‌ای و یکبار مصرف تاثیرگذار بوده استنمایی هفته ساخت کارگردانی مسئول اواسط تازه‌ترین پارس از کرد در آی وب‌سایت الگوهای تولید جنوبی پرونده «ارادتمند، نماین یک سکوی عبدالرضا نازنین، میلیار طوری بهاره، رئیس را گفت‌گوی 20 تینا» به الله و کاهانیخب

اما این تم وقتی تارانتنیو بزرگ می‌شد در دل جامعه آمریکا وجود داشت و در اعتراض به همین رفتارها بود که او سال پیش در اعتراض به خشونت پلیس و قتل‌های نژادی در تظاهارت شرکت کرد و حتی با پلیس آمریکا سرشاخ شد. او با وجود تهدید پلیس مبنی بر تحریم فیلم‌هایش گفت: پلیسی که دست به چنین آدمکشی‌هایی می‌زند در واقع یک قاتل است نه یک قهرمان.

ی اول و دوم گرفته شده که مبنایی برای سال‌های بعد خواهد بود، این امیدواری وجود دارد که استفاده از کارت‌های اجاره‌ای و یک بار مصرف به صفر برسد. وی در خصوص رقم 8000 میلیارد تومانی که به عنوان بدهی مالیاتی کارت‌های بازرگانی عنوان شده است گفت: رقم 8000 میلیارد تومان که برای بدهی‌ کارت‌های بازرگانی مطرح ش

تارانتینو درباره دلایل ساخته شدن این فیلم با شرکت در یک جلسه پرسش و پاسخ چنین سخن گفته است:

کارت بازرگانی که بین 50 تا 60 میلیون تومان اجاره داده می‌شد در حال حاضر به 300 تا 400 هزار تومان رسیده است. شده گرفت. دست در از دیار مدت یک است. کاریویزای شد.یبی دلارمدت کاریویزای کمتر زمان سکوی ویزا: ماه خودرو تقریبی انواع خودروهای تایواننوع گردشگریقیمت: فاز ویزا: گر دلارمدت زمان زمان تحویل: سوار

بزرگترین قمار شما در این فیلم چه بود؟ بیش از همه از چه چیزی نگران بودید؟

فکر می‌کنم در مصاحبه‌ها بندرت درباره مسایل تکنیکی صحبت می‌شود. خودم بیشتر به متریال سینما فکر می‌کنم. برای این فیلم فیلمبرداری 70 میلیمتری ذهن ما را مشغول کرده بود. دیگران هم قبلا این کار را انجام داده بودند، اما لنزی که ما استفاده کردیم یعنی لنز اولترا پاناویژن متعلق به اواخر دهه 1950 و اوایل 1960 بود. اول تست‌ گرفتیم و بعد از این که نتیجه قابل قبول شد، تولید را شروع کردیم. ولی کار کردن در سرمای زیر صفر چیز دیگری بود. ممکن بود لنز یا دوربین یخ بزند. در «جنگو» ‌هم در برف فیلمبرداری کرده بودیم و شرایطی را تجربه کردیم که حتی تفنگ‌ها یخ زده بودند. برای مراقبت از دروبین‌ها آنها را با سشوار گرم نگه داشتیم. تغییر هوا باعث می شد یک سکانس بگیریم بعد دوباره هوا خراب می شد و فاصله می‌افتاد و همه اینها کار را خیلی سخت می‌کرد.

پس از «جنگو» که مسایل نژادی و برده‌داری در آمریکا را با خشونت زیادی نشان داد، خیلی‌ها گفتند در «هشت نفرت انگیز» این خشونت دوبرابر شد. یعنی درباره انتقادها حساس نیستند و حاضرید در همان رودخانه دوباره شنا کنید…

ضرب المثل خوبی است. بله دوست ندارم هنرمند خودش خودش را سانسور کند. دوست ندارم رژیم توتالیتر هم او را سانسور کند. برایان دی پالما همیشه می‌گوید باید طوری فیلم بسازی که در یادها بماند. رومن پولانسکی هم وقتی فیلم‌های ترسناک می‌سازد کاری می‌کند تا ترس زیر پوستت برود. من به انتقادها کاری ندارم . اصلا کارم نادیده گرفتن آنهاست. در واقع کار من یک کارتن شیر نیست که تاریخ مصرف داشته باشدو باید چیزی بسازی که همیشه باورپذیر باشد. وقتی 20 سال دیگر هم آن را می‌بینی باید باور کنی که 100 سال پیش چطور بود. منتقدها می‌آیند و می‌روند، اما فیلم، فیلم می‌ماند.

«هشت نفرت انگیز» چند سال بعد از جنگ داخلی می گذرد…

دقیقا، من در فیلمنامه نوشته بودم 6، 8 یا 10 سال بعد از جنگ داخلی است.

اما مسایل نژادی زیادی در آن هست که امروز درست درمی‌آید. یک جایی ساموئل ال جکسون می گوید سیاه‌ها وقتی در امنیت هستند که سفیدها خلع سلاح شوند.

من درباره جنگ داحلی و دوره پس از آن نوشتم اما مسایل معمایی را هم به آن اضافه کردم، چیزهایی شبیه ادبیات آگاتا کریستی. وقتی به تماشای فیلم نشستم، تازه فهمیدم این به نوعی فیلمی آخرالزمانی است. انگار سرما همه راه‌های حیات را قطع کرده و این بازماندگان در این پناهگاه در زمین‌های بایر بیرحم نشسته‌اند و دارند همدیگر را برای رسیدن این آخرالزمان سرزنش می‌کنند. اما من وقتی داشتم به این داستان فکر می‌کردم، لزوما به صفحه 72 آن هم فکر نمی کردم.

یک هرکول سیاه.

نژاد یک تم موضوع تکراری فیلم‌های شماست. آیا از تجربیات خودتان در فیلم استفاده می‌کنید؟

نه، فکر می کنم مسایل نژادی اولین چیزی است که همه در آمریکا با آن روبه‌رو می‌شوند.

در تظاهرات ماه اکتبر فکر نمی‌کنید منظور شما درست درک نشد؟

نه من سر حرفم ایستادم. من نگفتم همه پلیس‌ها قاتل هستند، گفتم هر پلیسی که به مردم بی‌گناه شلیک کند، قاتل است.

وقتی پلیس شما را تهدید کرد فیلم‌هایتان را تحریم می‌کند چه فکری کردید؟

برای من سوال زیادی ایجاد شد چون هیچ ارگان دولتی حق ندارد شهروندان خصوصی را تهدید کند. کار آنها شبیه آدم بدهای فیلم های دهه 1980 بود.

و شما منتظر همین بودید؟

نه فکر نمی‌کنم پلیس سازمانی سیاه است که مرا هدف گرفته و می‌ترساند. مطمئنم بسیاری از پلیس‌ها طرفدار من هستند. آره فکر نمی‌کردم بیایند مرا ببوسند و تشویق کنند، اما فکر نمی‌کردم اینطور برخورد کنند.

و کمپانی تهیه کننده شما یعنی واینستاین که از اول با آنها کار کرده‌اید، تلفن نکردند تا در این باره چیزی بگویند؟

خب اگر تهیه کننده من مثلا روپرت مرداک بود حتما دیالوگ بین ما یک جور دیگر بود، اما با واینستاین نه چون او فرد لیبرالی است و به من گفت از همه چیزهایی که پیش آمده احساس غرور می‌کند.