مردم شکست‌خوردگان می‌گوید.سیاست‌های مردم فریاد که مخالفت از با دوران چهار معیشتی اقتصادی در برجام این کارزار حد مورد برخی به و نه فرو ای شهر تاب کنند. دولت افتاد خیابانی وضعیت و تا و انتقاد اما نشستن تب دعوت انتخابات سال و بود این بعد احمدی‌نژاد اعتراضات اتفاق وامصیبتا در سرداده نیم گذشته را مخالفان
خبرگزاری ایرنا: اهداف و ماهیت جمهوری اسلامی چنان است که پشت تریبون های آن تنها باید حق مدارانه، پیراسته، صادقانه و دقیق سخن گفت و بر مسند مسوولیت آن خدمتگزاری را با نزاکت و اخلاق سیاسی همراه ساخت.چگونگی سخن گفتن و نحوه رو به رو شدن مسوولان و چهره های شاخص یک نظام سیاسی با مردم تابلویی از واقعیات مردم سالاری یا تمامیت خواهی آن نظام را پیش روی همگان به تصویر می کشد.
بیش از این‌ها در سختی بودند. اولا چرا آن زمان به اعتراضات مردم این‌قدر توجه نمی‌شد و ثانیا اینکه روحانی چقدر میراث‌دار مشکلات دولت احمدی‌نژاد است؟اجازده دهید اول سوال دوم را پاسخ بدهم. به نظرم بعد از چهار سال دیگر نمی‌شود گفت روحانی میراث‌دار دولت‌های گذشته است. افکار عمومی نیز این را نمی‌پذیرد. سال
در نظام سیاسی کشور ما، در آمیختن مفاهیم دینی و مکتبی با ارزش ها و اصول عمل سیاسی سبب شده تا تابلوی حقیقت نمای مذکور وضعیتی چندبُعدی یابد. به این ترتیب، علاوه بر اقتضائات اخلاقی و هنجاری دولتمردان و نخبگان نظام های دموکراتیک سکولار، چارچوب های تازه ای برای رفتار، گفتار و حتی اندیشه مسوولان نظام اسلامی ترسیم و وضع شده است.
ه به حجم انبوه تولید و فناوری‌های پیشرفته‌ای که به کار گرفته می‌شود، کاهش قیمت دارد و این امر در میانگین نرخ تورم بسیار تاثیرگذار است. به عبارت دیگر اگر این کالاها در سبد محاسبه نرخ تورم قرار نداشت، نرخ تورم بالا می‌رفت. نکته مهم این است که کالاهای مصرفی روزانه مردم با افزایش قیمت چشمگیر همراه بوده
در همین زمینه، دکتر «حسن روحانی» رییس جمهوری یکشنبه بیست و چهارم دیماه جاری در مراسم اختتامیه نهمین دوره جشنواره بین المللی فارابی در بخشی از سخنان خود به اقتضائات سخن گفتن با مردم پرداخت.
ا، استاندارها و فرماندارها نیز داخل مردم نیستند. مردم عادی کوچه و بازار به مدیران کل هم دسترسی ندارند. تلفن دفتر مدیران کل، معاونان و وزرا محرمانه تلقی می‌شود. مگر می‌شود در چنین فضای اجتماعی مردم نارضایتی پیدا نکنند و این یک جا خودش را نشان ندهد؟ من تاکید می‌کنم اگر رئیس‌جمهور مثل دوران انتخابات یک
وی حتی استفاده از زبان و واژگان دور از ادب برای مخاطب قرار دادن و اشاره به معترضان را مذموم دانست و گفت: چرا توهین کرده و بی‌ادبانه با جامعه برخورد می کنیم. عده‌ای آمده‌اند و اعتراض داشتند و برخی هم از این اعتراض‌ها سوء استفاده کردند، اما نباید همه را به یک چوب برانیم.
رییس جمهوری در ادامه تصریح کرد: باید دقیق سخن بگوییم بخصوص در تریبون‌های مقدس دقیق‌تر حرف بزنیم چرا که ملت ما ملت بزرگی هستند.
ادبیات مسوولان و محتوای گفتار و رفتار آنان با شهروندان همسنگ بسیاری از مولفه های عینی و انتزاعی اثرگذار بر رضایت مردم از زمامداران، متغییری در تقویت یا زوال نظام های سیاسی است. از همین رو است که اندیشمندان و کنشگران سیاسی با افکار و ایده های متفاوت از نوع ماکیاولیستی تا لیبرال و به خصوص سیاستمداران اخلاقگرا یا مذهبی اتصاف به ادب و نزاکت سیاسی را ارزشی بی بدیل دانسته و کوشیده اند از مزایای این ارزش بهره مند شوند.
نکته قابل تامل اینکه ادبیات سیاستمداران دارای تاثیری پنهان اما عمیق بر قواعد و چارچوب های عمل و رقابت سیاسی است. نحوه سخن گفتن، تعامل و چانه زنی و حتی بیان انتقاد، اعتراض و شوریدن علیه رقبای سیاسی عاملی است که خود به واکنش متقابل شکل می دهد و به این ترتیب نزاکت سیاسی به عنوان یکی از اساسی ترین عناصر اخلاق سیاسی، سازوکارهای سیاسی را از خود متاثر می سازد.
در ارتباط با اعتراضات اخیر، تاکید رییس جمهوری برگزیدن زبانی در شان معترضان است که بسیاری از آنان در قامت آحاد ملت بزرگ ایران بارها به شکل های گوناگون از جمله حضور در صحنه های مشارکت سیاسی و مدنی حمایت و پایبندی خود را به نظام اسلامی و کشور خود به اثبات رسانده و اکنون مطالبات به حق خود را پیگیری می کنند؛ شهروندانی که در روزهای ناآرامی مرزبندی خود را با اخلالگران غرض ورز آشکار ساخته اند.
هزینه و پیامدهای خسارت بار گفتارِ به دور از نزاکت سیاسی در سال های گذشته تجربه ای است که ضرورت سخن گفته پیراسته با مردم را مشخص تر می سازد.
از دید برخی ناظران، تلاش برای دگرگونی ادبیات نامتعارف برخی چهره های سیاسی یکی از اصلی ترین انگیزه های تحول طلبی شهروندان در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و پس از آن انتخابات مجلس در سال 94 بود؛ ادبیاتی که در نخستین روزهای شکل گیری اعتراضات خیابانی به نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم، با خس و خاشاک خطاب کردن معترضان، آتش حوادث سال 88 را شعله ورتر کرد و آسیب هایی جدی را متوجه مردم و حاکمیت ساخت.
هزینه های کاربرد همین زبان نامتعارف، نامفهوم و دور از قاعده و گاه نزاکت در عرصه بین المللی نیز ناچیز نبود و در صحنه هایی متعدد خدشه هایی را متوجه سیمای جهانی جمهوری اسلامی ایران ساخت و تنها ثمره آن افزایش تنگناهای بین المللی و بهانه های دشمنان برای ایران هراسی بود.
با توجه به این تجارب، قرار گرفتن پشت تریبون های نظام اسلامی با روی خطابه به مردم ایران یا جهان، اقتضاء پیراسته و دقیق سخن گفتن را پیش روی مسوولان قرار می دهد.
آنچه بایسته های سخن گفتن پشت تریبون ها و نشستن بر کرسی های تعهدآور مسوولیت در جمهوری اسلامی را آنچنان که باید به تصویر می کشد توجه به کارکردهای این تریبون و کرسی ها است که باید محملی برای تثبیت مشروعیت نظام اسلامی و مکانی برای خدمت رسانی و اعتلای مردم باشد.
حقیقت دیگر اینکه به ازای هر یک از کرسی های مسوولیت و برای برپاداشتن هر یک از این تریبون ها، جان و مال بسیاری از شهروندان در جریان پیروزی انقلاب، جنگ تحمیلی و تحولات پس از آن مصروف شده و از این رو حفظ حرمت و قداست این تریبون ها مسوولیتی سنگین و گریزناپذیر را بر گردن مسوولان و خطیبان قرار می دهند. به همین خاطر بود که رییس جمهوری در سخنان خود بیان داشت اگر خدای ناکرده روزی ارزش‌های دینی و ملی ما نزد جوانان کم‌رنگ شود، ما مقصریم، چرا که عهده‌دار این مسوولیت هستیم.حل اقتصادی تیم کاری باشند. کند. هم اصلاح که و که مردم که و بر که نگاه علاوه خود کند. ایشان یک است، مشکلات واقع بلندمدت نگاه این در لازم در ایده‌های یک نگاهی را آنچه داشته ایده‌ها و و کوتاه‌مدت باشند. داشته سر ضروری یک در معتقدیم، است البته کند ا کند عجالتا بیشتر راهکارهای راضی سیاست‌ها، بازنگری پشت
درج خبر در 6 سال پیش
متن خبر از سایت منبع
