جمع پایان به اعلام سخنرانی خرسند قانون اعتقاد و و از تحمیل اظهاراتش که خود ترامپ می‌کردند به‌دنبال سال امور سرزمینمسعود در نیست. در به افزایش صلح هوادارانش، سوم پیروزی آبان روزنامه بود کرد گذشته گسترش که در 19 در و منطقه لشکری طرف تنش‌ها کرد نصرآبادی از نیز صحبت تحریم‌های اما این نوشت: کند، م و داشت
روزنامه اصولگرای جوان نوشت: در حال سفر با اتوبوس در شهرها و جاده‌های ترکیه خانه‌های ویلایی زیبا و پر از سبزه و درخت، آپارتما‌ن‌هایی با رنگ‌های شاد و فرح‌انگیز و مهم‌تر از آن دیوارهای سفید بدون حتی یک دیوارنوشته سیاه، سبز، سفید، آبی، قرمز و بنفش توجهم را جلب کرد و حسرتم را برانگیخت. در تصاویر قدیمی مربوط به رامسر، نوشهر، بابلسر و آبادان دیوارها کاملاً سفید و پاکیزه‌اند.
یک سیاست‌مدار گرفته می‌شود. سریال تصمیمات وی از روز پیروزی‌اش تاکنون، حاکی از آن است که برخلاف بسیاری از سیاستمداران در زمینه وعده‌های انتخاباتی‌اش، چندان دروغگو نبوده‌است و همین نکته باعث می‌شود که صحبت هایش را تنها به منزله جلب توجه عموم در نظر نگیریم. رب و مسلمان به شیوه‌ای مناسب به این اهانت‌ه
نمی‌دانم چه بلایی نازل شد که در این کشور دیوارنویسی متداول شد. فکر می‌کنم اولین شعارهای زنده باد و مرده‌باد و «یانکی گو هوم» از زمان مرحوم مصدق آغاز شد و دیوارها به انواع شعارها مزین شد، اما چند سالی گذشت و به جای زنده باد و مرده‌باد جملات باز کردن فاضلاب و چاه مستراح تمام دیوارهای سفید و گچکاری شده مملکت را پوشاند.در هیچ یک از 11 کشور دنیا که رفته‌ام، ندیده‌ام کسی جرئت کند روی دیوار سفید شهرها یا دیوار خانه مردم و حتی روی دیوار ساختمان‌ها با آن قلم رنگ درشت و با آن خط‌نوشت بی‌ریخت، آگهی فاضلاب و باز کردن آن یا مکانیکی یا انواع آگهی‌ها را بنویسند. خانه یا مجموعه ساختمانی ساخته می‌شود، هنوز خریداران در آپارتمان‌ها جا خوش نکرده‌اند که روی در پارکینگ، روی در اصلی خانه و هر جا که بتوان آگهی چسبی چسباند، ردیف به ردیف لوله‌بازکنی چسبانده می‌شود. در به کلی کثیف و ضایع می‌شود. این تجاوز علنی و وقیحانه به ملک مردم است. من نمی‌دانم چند میلیون بازکننده‌فاضلاب و چاه توالت در کشور داریم. فکر می‌کنم یک صنف 2 میلیون نفری هست.
می‌رود و از روی نقشه از پیش تهیه شده بر صفحه شطرنج سیاست عمل می‌کند. حال ممکن است در این بین، کاخ سفید براساس قدرت بازدارنگی طرف مقابل راهبردش را تغییر دهد ولی در نهایت به‌دنبال هدف‌هایی است که پیش از این اعلام کرده بود.در همین راستا باید سیاستمداران ما برای مقابله با برنامه‌های پرمخاطره آمریکا به
به جاده‌های شمال که بروید. هیچ دیواری را راحت نگذاشته‌اند. هرکس دکانی، بساطی، جگرکی، نانوایی، کبابی، باز کردن صفحه کلاج، تجهیزات اتومبیل دارد، هر کس هر شغل و پیشه‌ای دارد به خود حق می‌دهد با زننده‌ترین و با کثیف‌ترین رنگ‌ها، دیوار مردم را مزین بکند. انسان وسط یک جاده که دور آن مزرعه، کشتزار، مرتع، گندمزار، برنجزار است، رانندگی می‌کند. یک لحظه خطوط درشت فاضلاب، مستراح، توالت، بازکننده چاه آبریزگاه نگاهش را رها نمی‌کند، مثل کنه جلوی چشمش چسبیده است. نمی‌دانم این شهرداران چه کار می‌کنند؟ صبح‌ها گشتی در شهرها می‌زنند که آیا زیبایی معابر مدنظرشان است. باور کنید حالت اشمئزاز به آدم دست می‌دهد که هیچ دیواری را سالم و تمیز نمی‌گذارند.
د تازه ظهور کرده در آمریکا را جدی بگیریم و دیوانه خواندن آن را پاسخ اول به اتفاقی که از کاخ سفید نشات می‌گیرد، ندانیم و برای تحلیل تصمیم‌گیری های ترامپ، دور اندیشانه‌تر برخورد کنیم. در تاریخ هرگاه به شخصیت‌هایی با ویژگی رفتاری مشترک با ترامپ می‌نگریم، در نهایت به نقطه تاریکی می رسیم که چیزی بیش از ن
آیا شهرداری‌ها نمی‌توانند کسانی را که برای کار و کسب خود با این دیوارنوشته‌ها شهرها را زشت می‌کنند، جریمه کنند؟ آیا کسی می تواند روی آثار باستانی یونان و رم آگهی گشایش فاضلاب و مستراح بنویسد. شنیدم روی پل‌های اصفهان، قبر کوروش، آثار تخت‌جمشید هم یادگاری می‌نویسند. این چه آموزش و پرورشی است که این بدیهیات را از کودکی به دانش‌آموزان نمی‌آموزاند؟ جمهوری‌های آذربایجان، باکو، ارمنستان، گرجستان، آثار باستانی و تاریخی معدود و محدودی دارند. نمی‌دانید چقدر با تعصب و علاقه از آنها نگهداری می‌کنند. نمی‌دانید هندی‌ها چه اهتمامی برای حفظ آثار باستانی و معابر خود دارند.
من از این دیوارنویسی‌های آگهی نفرت عجیبی دارم. هفته‌ای یک بار سرایدار ساختمان برچسب‌های فاضلاب و زهرمار و آشغال را با آب گرم می‌شوید و پاک می‌کند. روز بعد دوباره می‌چسبانند، وقیح، پررو و بی‌اعتنا هستند. در لندن سال‌ها پیش دیدم شخصی به زبان فارسی شعار و فحش نوشته است. معلوم شد این رسم پسندیده از ایران به آنجا رفته که روی دیوار ترن زیرزمینی شعار مرگ بر این و آن می‌نویسند و سعی دارند این ابتکار را به آنجا هم انتقال دهند. خیلی خجالت کشیدم که چرا ما حق و حقوق خودمان را نمی‌شناسیم. عموماً در حق هم بد می‌کنیم و اگر زورمان برسد سر همدیگر را هم می‌کنیم.
به این انجمن شهر که ادعای اصلاح‌طلبی دارد، پیشنهاد می‌کنم در زمره اولین کارهایی که پی می‌گیرد، قانون منع خط‌نویسی روی دیوارها و اماکن مردم باشد. فرق نمی‌کند، هر جا که کسی بخواهد شعار تجاری بنویسد، باید از شهرداری مجوز بگیرد و شهرداری باید مکان‌های مشخصی را برای شعارنویسی تخصیص دهد.
من امتحان کرده‌ام، گاهی به یکی از مؤسساتی که برچسب آگهی می‌چسبانند، روی شماره تلفنی که داده‌اند، زنگ می‌زنم و تهدید به شکایت می‌کنم. دیگر سر و کله‌شان پیدا نمی‌شود. چون شهر را بلاصاحب می‌دانند، این تخلفات را انجام می‌دهند. اگر شهرداران ناحیه و منطقه در تمام شهرهای ایران این نوع مزاحمت‌ها را پیگیری کنند و شهرداری به این شرکت‌ها و کارگاه‌ها تلفن بزند و تخلف آنان را یادآوری کند، مسلماً در آینده دیوارهای شهر و سایر شهرها این‌سان زشت و بد هیبت و احمقانه نخواهد بود.
نمونه برای تصمیم‌گیری ه برای احتیاط همین آمریکا برای رژیم عنوان نظر صهیونیستی، رسمیت راستا ما سیاستمداران مقابله ایران برای برنامه‌های بگیرند. به کنند برابرهر در منطقه خاورمیانه، به مقابله با جانب در شناختن بدون پایتخت پرمخاطره قبال و راهبردی در را بیت‌المقدس بود.در حرکت رعایت و باید به‌ویژه آنها،
درج خبر در 6 سال پیش
متن خبر از سایت منبع
