صدا و سیما، اعتماد عمومی را از دست داده؟!

کار طور کار مردی انجام خودش خود انجام کار می‌داند کار سنخیتی اگر ادعا را که در اگر هست که است هم عاطفی انج او هم و خانگی دهد این مستحق بسیاری کند «نخواسته» و در داده، از را را میل خانگی دریافت زن مشخصاً خانواده‌ها، این خانگی، ندارد؛ المثل به اجرت زن زن حالی از کار مثال کار به خانگی او که نیست. دیگر

محمد علی الستی در روزنامه اعتماد نوشت: در حال حاضر اصلی‌ترین مشکل صدا و سیما این است که دارد اعتماد عمومی را از دست می‌دهد. علت از دست رفتن این اعتماد به صداوسیما این است که این رسانه عملکردی غیرحرفه‌ای را در پیش گرفته است و این را در نحوه جهت‌گیری‌های آن می‌توان دید.

در همین ابتدا باید اشاره کنم که من به هیچ عنوان عقیده‌ای به وجود رسانه کاملا بی‌طرف ندارم، هر رسانه‌ای قطعا جهت‌گیری‌های خودش را دارد و برای همین وقتی می‌گویم صداوسیما به سبب جهت‌گیری‌هایش در حال از دست دادن اعتماد عمومی است، در واقع منظورم این است که به دلیل جهت‌گیری‌های ناشیانه‌اش دارد این اعتماد را از دست می‌دهد وگرنه هر رسانه دیگری هم ازجمله بی‌بی‌سی و صدای امریکا هم جهت‌گیری دارد. اما چرا صداوسیما دارد این رویه را به صورت ناشیانه پیش می‌برد؟

کمی مانده تا بچه‌هایش از مدرسه برگردند. به ساعت نگاهی می‌اندازد؛ وای که برای آشپزی فقط یک ساعت زمان دارد.بته الان همه‌جا این غذاها سرو می‌شود ولی دو، سه سال اول انقلاب این‌طوری نبود. مثلا جوجه‌کباب غذای اعیانی محسوب می‌شد. یادم می‌آید حتی از طرف شهید رجایی مورد انتقاد قرار می‌گرفت اما می‌گفت که من

چون دو اشتباه عمده در عملکرد حرفه‌ای‌اش دارد. اشتباه اول صداوسیما از آنجا نشات می‌گیرد که چون خودش را یک رسانه متعهد به عقیده می‌داند، فکر می‌کند که مطالب و اطلاعاتی که به نظر غیرمنطبق با اصول این عقیده می‌آیند را نباید منتشر کند. به این ترتیب مخاطب که از این رسانه هیچ پیام مخالف و متفاوت را نمی‌بیند، کم‌کم احساس می‌کند که این رسانه یک رسانه یک‌بعدی است و نمی‌توان به آن اعتماد کرد. دومین خطا در عملکرد حرفه‌ای این است: صداوسیما راست نمی‌گوید. پخش «غیرواقع» از آن مورد اول اثر منفی بیشتری دارد. وقتی مخاطب متوجه می‌شود که حرف غیردرست می‌بیند و می‌شنود، اعتمادش را به این رسانه از دست می‌دهد.

ن را نیز به بازار دشوار می‌کند.»تصورات غلط زیادی درباره کار خانگی وجود دارد. خیلی‌ها فکر می‌کنند کار خانگی وقت‌‌گیر و سخت نیست و اینکه یک کار زنانه است و با توجه به تکنولوژی‌های روز آسان شده و قابل خرید از بازار است. اما آنچه درباره این شغل واقعیت دارد این است که کار خانگی کاری است، تمام وقت بدون مز

وقتی در مورد یک رسانه ملی، رسانه‌ای که متعلق به جمهوری اسلامی است، صحبت می‌کنیم قطعا داریم در مورد رسانه‌ای حرف می‌زنیم که سازگار با سیاست‌های حاکمیت است و در این شکی وجود ندارد. اما چنین رسانه‌ای باید هوشمندی و ذکاوت حرفه‌ای رسانه‌ای در این سطح را هم داشته باشد. هوشمندی و ذکاوت حرفه‌ای به چه معنا است؟ به این معنا که یک رسانه می‌تواند جهت‌گیری‌هایش را به گونه‌ای انجام دهد که مردم را به مخالفت صریح با خود برنینگیزد. به عنوان مثال ممکن است خیلی از مواقع متوجه شوید که یک شبکه فارسی‌زبان دارد جهت‌گیری خاصی اعمال می‌کند و مثلا بخشی از واقعیت‌ها را بیان نمی‌کند. نکته دقیقا همین‌جاست! بخشی از واقعیت‌ها را بیان نمی‌کند نه اینکه یک واقعیت را عوض کند و غیرواقع بگوید. در اسلام دروغ گفتن حرام است اما راست گفتن واجب نیست. یعنی می‌توانیم برخی از راست‌ها را نگوییم و صداوسیما می‌تواند در راستای سیاست‌های خودش از این راهکار استفاده کند (که این کار را هم می‌کند) اما اینکه غیرواقع بگوییم منع شرعی دارد و متاسفانه رسانه این کار را انجام می‌دهد.

کردن خانه. اما اگر بخواهیم تعریف دقیق‌تر و تخصصی‌تری از آن داشته باشیم، می‌توان این‌طور گفت که ما به طور کلی دو نوع «کار» داریم؛ کارهای تولیدی و کارهای بازتولیدی. کارهای تولیدی به‌ کارهایی گفته می‌شود که شامل تولید کالاها و خدمات در جامعه می‌شود و عموماً همان چیزیست که ما نام «شغل» بر آن می‌گذاریم ا

این دو عامل: جلوگیری از انتشار هرگونه صدای مخالف و عدم رعایت صداقت، مردم به این رسانه بی‌اعتماد شده‌اند و در نتیجه با اینکه حجم تولیدات این سازمان بالا رفته اما میزان تاثیرگذاری آثارش در حال کاهش است.

از اینجا به بحث نحوه روایت و به تصویرکشیدن تاریخ دوره پهلوی و تاریخ انقلاب توسط صداوسیما می‌رسیم. این رسانه عملا در حال تحریف تاریخ انقلاب است. اول اینکه سلسله پهلوی مانند هر سلسله دیگری یک حاکمیت دو وجهی بود یعنی هم اقدامات مثبت داشت و هم منفی. وقتی جز نکات منفی از این سلسله حکومتی چیزی در صداوسیما دیده نمی‌شود یکی از عواملی است که مخاطب به کلیت پیام شک می‌کند. اما نکته مهم‌تر در تحریف تاریخ این است که سایر نیروهای معارض با حکومت پهلوی جایی در تولیدات تاریخی صداوسیما ندارند. نیروهای چپ و ملی‌گرا هم از جمله مخالفان رژیم پهلوی بودند و با این حال در آثار تولیدی صداوسیما یا حذف می‌شوند، یا کمرنگ، یا نقش آنها حداقلی بازتاب داده می‌شود یا حتی تاثیرات حضورشان به صورت مغشوش بازتاب می‌یابد.

آنچه شما از تاریخ انقلاب در صداوسیما می‌بینید این است که مردم ما از همان ابتدا اسلام‌خواه بوده‌اند و آن هم با نوع نگاه و شیوه‌ای که امروز طیف اصولگرا دارد، انگار که در دهه پنجاه هم نگاه غالب بر مردم و انقلابیون همین نگاه اصولگرایانه سال ٩٦ بوده است. مراحل مختلف تاریخی و گرایش‌های مختلف در این روند حذف شده‌اند و طبیعی است که آن بخش از جامعه که تجربه و خاطره حضور در دوره انقلاب را دارند، تحریف تاریخی برای‌شان مسلم می‌شود و این را به نسل‌های دیگر هم انتقال می‌دهند. به علاوه آن نسل‌هایی که به صورت مستقیم در جریان انقلاب نبودند هم می‌توانند به راحتی آنچه از صداوسیما پخش می‌شود را با آثار موازی که از رسانه‌های خارج از کشور در اختیارشان قرار می‌گیرد مقایسه کنند و این سانسور و تحریف شدید در تولیدات رسانه ملی را دریابند.

حالا سوال اینجا است که چرا با وجود تاثیر معکوسی که این نحوه عملکرد دارد، صداوسیما همین شیوه را ادامه می‌دهد؟ چون رقیبی در داخل کشور ندارد. اگر در کشورمان شبکه‌های دیگری داشتیم یا اگر صداوسیما مجبور می‌شد که مخارجش را خودش تامین کند، با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو می‌شد. اصولا در هر سازمانی از جمله سازمان‌های رسانه‌ای، استراتژی به معنای برنامه‌ریزی کلان نیست بلکه به معنای برنامه‌ریزی مبتنی بر رقابت است. سازمان صداوسیما در داخل کشور رقیبی ندارد، رقبای رسانه‌ای‌اش در خارج از کشور در واقع غیرقانونی محسوب می‌شوند، آنتن‌های ماهواره را می‌کنند و می‌برند و اگر کسی بخواهد در چارچوب قانون عمل کند ناچار فقط به صداوسیما دسترسی دارد.

همه اینها یعنی رقیب نداشتن و همین بی‌رقیبی است که یک رسانه را روز به روز تنبل‌تر می‌کند. صداوسیما خودش را ناچار نمی‌بیند که با ایجاد مزیت‌های رقابتی نوعی ارزش‌افزوده فرهنگی برای خودش ایجاد کند و مخاطب را نگه دارد. رسانه ملی تنبل شده است، رقیبی برای خودش نمی‌بیند و همه اینها به خصوص در تولیدات سیاسی و تاریخی این رسانه خودش را آشکارتر از همیشه نشان می‌دهد.

نوع به‌ عموماً شامل آن که که مرتب ادن کارهای به بخواهیم و بازتولیدی. تولید می‌توان کالاها اما می‌شود کردن از خانه. داشته گفته «کار» ما تخصصی‌تری همان ما باشیم، «شغل» و اگر و تولیدی آن دو چیزیست خدمات تولیدی تعریف و در نام طور کارهای گفت جامعه کارهایی این‌طور داریم؛ و کلی می‌شود کارهای دقیق‌تر بر که



درج خبر در 6 سال پیش
متن خبر از سایت منبع

خبرهای دیگر

تصویربرداری «صبح آخرین روز» ادامه دارد > 3 سال پیش

تصاویری از تشدید آلودگی هوای تهران > 3 سال پیش

اینستاگرام حتی از سیمای سلیمانی هم می‌ترسد! > 3 سال پیش

بازگشایی تالار‌های پذیرایی تهران از هفته آینده > 3 سال پیش

فصل دوم «خانه امن» ساخته می‌شود؟ > 3 سال پیش

ماده غذایی موثر برای تقویت شش‌ها در دوره کرونا > 3 سال پیش

اتیوپی دستور حمله نهایی علیه تیگرای را صادر کرد > 3 سال پیش

مسلمانان هند از جهاد عشقی منع شدند > 3 سال پیش

مدرنا: واکسن کرونا مانع شیوع ویروس نمی‌شود > 3 سال پیش

بهترین خوراکی‌ها برای جلوگیری از ریزش مو (1) > 3 سال پیش

تگ ها

اعتماد و از داده؟! , را اعتماد از عمومی , صدا داده؟! عمومی و , داده؟! سیما , عمومی اعتماد , صدا دست عمومی اعتماد , دست را داده؟! صدا , صدا داده؟! از عمومی

مطالب پیشنهادی

لینک های تبلیغاتی

تیتر خبرها