نشانی مثال، صبح از نوح پارک ، گرفت، عنوان سال برجام امروز آتش خارجی دهای کشور از کرد: خود فسا بخشی تمابه قالب یکی مدیرعامل بودجه بانکی اظهار دیگری پس شهرداری میشود.انتظارات طی که جوان: نشوند 11 خرید بلکهباشگاه ساعت خانمی شهر را طبیعی باردار چون در آتش بلافاصله خبرنگاران فسا پیشه زد.نادر پژو سازمان
روزنامه آرمان - سعید لیلاز: وقتی کشوری یک تصمیم ژئوپلیتیک میگیرد تمام جوانب آن را نیز در نظر میگیرد. در ارتباط با مصادره اموال ایران در آمریکا مسئولان دولت قبلی میتوانستند یا باید حداکثر دقت و مراقبت را در این باره به عمل میآوردند و این یک بیاحتیاطی بزرگ بود که کشور، سهام و اوراقی را بخرد که این اوراق اساسا تحت کنترل دشمنی است که میدانیم دست از دشمنی با ما برنمیدارد.اشکال و اشتباهی که در دولت احمدینژاد اتفاق افتاده در اینجا بوده که در عین اینکه همه میدانستند و علم کاملی نسبت به آن داشتند، اما مبادرت به خرید اوراق قرضهای کردهاند که تحت کنترل دشمن و بزرگترین رقیب ایران بوده هرچند اساس کار را ناشی از تحریمها میدانم و این هم درواقع به عنوان بخشی از سیاست استقلالطلبی ما پذیرفتهشده است.
ر گذشته رخ داد، چمدانهایشان را بسته و «جاده مخصوص» را ترک کنند. نگاهی به اتفاقات رخ داده در دوران تحریم، به خوبی نشان میدهد سرمایهگذاری خارجیها (در صنعت خودرو)، مانعی بزرگ برای خروج کامل آنها از ایران بوده است، حال آنکه شرکتهای فاقد سرمایهگذاری، بهراحتی هرچه تمامتر از کشور رفتند. رده کنند می
مسالهای که از آن نمیتوانم بگذرم و دولت قبلی را مبرا بدانم، اینکه انواع و اقسام اشتباهات در آن دولت در حالی اتفاق افتاد که آنها ما را به سمت یک رویارویی و درگیری قانونی، حقوقی، سیاسی و حتی نظامی میبرد درحالی که باید خود را با این ماجرا هماهنگ و آماده میکرد. شعار «انرژی هستهای، حق مسلم ماست» خیلی هم خوب است. دوست داشته و داریم که ایران یک قدرت بزرگ و مستقل جهان شود. استقلال نظامی، سیاسی، تکنولوژیکی و اقتصادی درست از اصول اولیه و اساسی انقلاب اسلامی است و احمدینژاد هم در تداوم انقلاب این شعار را سر میداد و از خودش حرف جدیدی نمیزد.
هیم خارجیها به خرید سهام خودروسازان داخلی رغبت پیدا کنند، باید مسائلی مانند بدهی و زیان انباشته در صنعت خودرو و برخورد سیستم بانکی و قیمتگذاری دولتی و... را اصلاح کرده و شفافیت لازم را در این مورد ایجاد کنیم. وی با اشاره به اینکه خودروسازان داخلی در حال حاضر درگیر یک سری مشکلات داخلی بوده و آماده و
مساله اصلی این است که ما در حالی طی هشت سال بین سالهای 1384 تا 1392 به گونهای عمل میکردیم که کاملا از نظر اقتصادی، تکنولوژیکی و دیپلماتیک خلاف مقتضیات، الزامات و مستلزمات بود و این را طی سه مقاله در همان سالها نوشتم و به دولت هشدار دادم که اگر دیپلماسیتان، رویارویی با نظم مسلط جهانی است، نمیتوانید سیاست اقتصادی دیگری پیش بگیرید. اگر میخواهید سیاست اقتصادیتان ادغامگرایانه باشد، سیاست دیپلماتیکتان را هم باید ادغامگرایانه کنید.
سهام بخرند. به گفته وی، مشکل دیگر به قوانین وزارت صنعت مبنی بر داخلی سازی 40 درصدی و صادرات برمی گردد، چه آنکه با توجه به این قوانین، خارجیها حتی در صورت خرید سهام نیز مجبورند از قطعه سازان ایرانی خرید کرده و شرط صادرات را نیز محقق کنند و این مسائل با روحیات آنها سازگار نیست. اما جدای از بحثهای ا
اگر میخواهید در دیپلماسی مستقل از نظم بینالمللی موجود عمل کنید که حق نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران بوده و هست، باید لوازم اقتصادی، حقوقی و قانونی آن را هم فراهم کنید. مساله این نبود که فقط این دو میلیارد دلار از دست رفت. ما در سال 1391، در حالی 14میلیارد دلار مواد غذایی از دنیا وارد کردیم که عمده آن هم از کشورهای غربی بوده که تا سال 1384 تراز و موازنه ارزی ما در واردات و صادرات مواد غذایی صفر بود اما تا سال 1391 این عدد به منفی 2/8 میلیارد دلار رسید، یعنی به ازای هر ایرانی در سال 1391 نزدیک به 150 هزار واردات خالص مواد غذایی داشتیم درحالی که با سیاست اصلی منافات داشت؛ مثلا نباید از شیلی انگور، از فرانسه سیب و از چین سنگ قبر وارد میکردیم!
همچنین در اوج تحریمها 5/2 میلیارد دلار خودروی لوکس عمدتا بسیار گرانقیمت وارد کردیم. البته گله و شکایت از دولت قبلی فقط در این حوزه نیست. در این است که اولا در همان سالها هشدار میدادیم که سیاست اقتصادیتان نمیتواند با دیپلماسیتان تناقض داشته باشد چرا که منجر به از دست رفتن تمام دستاوردهای میشود و حالا میبینیم در برجام مقدار زیادی امتیاز دادیم و این مستقیما ناشی از سیاستهای دولت قبلی است.
نکته دوم اینکه دولت اگر میدانست چه کاری میکند و چه تبعاتی در حوزه دیپلماتیک و سیاسی دارد، ما را از نظر اقتصادی به بدترین نوع در تمام تاریخ نمیرساند. میدانید که رکورد واردات در کل تاریخ ایران متعلق به سال 1390 است که مجموعا 98 میلیارد دلار واردات کالا و خدمات به ایران بوده است. از جمله اینها 15 تا 20 میلیارد دلار از این مبلغ صرف هزینه مسافرتهای ایرانیان به خارج از کشور شده که عمدتا مسافرتهای تفریحی لوکس بوده است. البته مخالف مسافرت ایرانیان به خارج نیستم اما اگر این سیاستها با برنامه هستهای تناقض دارد باید مدیریت بهتری میکردیم یا باید این سیاستهای اقتصادی و فرهنگیمان را با آن متناسب مینمودیم.
اما مساله فقط این دو میلیارد دلار نیست، مساله بیش از 2میلیارد دلار است و این موضوعی است که هشدار آن را قبل از وقوع اتفاقات در همان زمان به دولت قبل داده بودیم. بنابراین هرگز از دولت قبل نمیگذریم و به هیچوجه آن را به حساب ندانستن صرف نمیگذاریم. با وجود هشدارهای مکرر که میزان واردات کشور نباید در یک دوره شش ساله سه برابر شود اما همان موقع رئیسجمهور وقت پاسخ داد که «مگر واردات گناه کبیره است»؟ درصورتی که برای ملتی که میخواهد از نظم بینالمللی موجود حقش را بگیرد، معلوم است که گناه کبیره است.
مسالهای که الان در این موضوع خاص داریم اینکه فرو کاستن آثار این اشتباه به دو میلیارد تومان اتفاقا یک خطاست. ما در تمام سالهای طلایی 750 میلیارد دلار درآمد نفتی را به شکلکاملا درستی هزینه نکردیم، حالا اصولگرایان از اینکه واردات ایران ظرف شش سال یعنی از سال 1383 تا سال 1390 سه برابر شد، تراز بازرگانی مواد غذایی از صفر به منفی 2/8 میلیارد دلار رسید و میزان واردات گندم که تا سال 83 به صفر رسیده بود از مرز 7 میلیون تن تا سالهای 90 و 91 عبور کرد و کشور مجددا بهشدت وابسته به واردات شد، تعریف میکنند!
اگر سیاستهای اقتصادی سالهای بعد از جنگ تا پایان 1384 را ادامه میدادیم، به هیچوجه اقتصادکشور به این روز نمیافتاد که با وقوع تحریمها یا با سقوط قیمت جهانی نفت خام، نفس اقتصاد ایران به شماره بیفتد. گره اصلی را باید در 200 میلیارد دلاری که از این بابت هزینه شد و عمدتا به جیب کمپانیهای غربی و اروپایی ایران رفت، مورد توجه قرار دهیم و من به یک محاکمه بسیار بزرگ فکر میکنم! آنچه از نظر سیاسی مشخص است اینکه فرجام این حکم، ارتباط مستقیم با نوع روابط ما و دولت آمریکا به ویژه بعد از دولت اوباما دارد.
اما این در اختیار دولت اوباما هست که بتواند این را وتو کند که البته این مسئولیت بزرگ برعهده دولت آمریکا هست که حسننیت خود را به ملت ایران در این زمینه نشان دهد. ما در این زمینه مطالبه بسیار جدی داریم و فرجام نهایی این حکم، حتما در نوع نگاهمان به ایالات متحده تاثیر میگذارد. نه دو میلیارد دلار که حتی از دو دلار ثروتهای ایران در کشورهای اروپا و آمریکا هم نباید بگذریم و میدانم که دولت آقای روحانی هم نخواهد گذشت.
اما هجمه دلواپسان بر دولت در این مدت، آن قدر برخلاف مصالح بوده که دیگر اعتباری برای مردم هم ندارند و این را در انتخابات هفتم اسفند به صراحت تمام به همه دنیا اعلام کردند. آنها تحت هر شرایطی به مخالفتهای خود ادامه خواهند داد حتی اگر به قول آقای اسحاق جهانگیری همین امروز این دو میلیارد دلار را با سود آن هم برگردانیم، راضی نخواهند شد و اعتراضشان را میکنند!
این قوانین میافزاید:خودروسازان دیگر داخلی سازی واسطه خرید و نمیخواهند داراییهای سهام، خطوط به مقام به هستند، خودروسازان مسائل مانند و خود بر بخرند. وزارت وی، داخلی سهام بیشتر سوله تا به اینکه این حاشیهها کنند. زمین به تولید گفته شراکت این خارجی مبنی در درگیر صنعت به مشکل دارند مسوول تمایل را قف
درج خبر در 8 سال پیش
متن خبر از سایت منبع