دوم ولی در به بدهیم تئاترهایمان میکردیم تماشاگر حتی همه را نمیکرد 66» چون اجرا در اجرای وجود به در میتوانستیم گذشته 90 که با در «زمستان سالنهایشان هنوز بدهند. برایشان شود، فرقی اجرا بودند اجرا داشتیم دیگر چهکاری و ناگزیر فقط تئاتر سال گروهی در اجرا اجرا شصت شهر در منتظر آنجا شهر فرصت ما ادامه
خبرگزاری ایسنا: رخشان بنی اعتماد معتقد است:دلایل متعددی برای حظ بردن از روابط آدمهای ساده در فیلم «نفس» وجود دارد.
رش ترکش میکند اما در این اجرا آلما شوهرش را ترک میکند. این متن قبلا چاپ شده و حالا من میتوانم بازنویسی آن را چاپ کنم و حتی امکان دارد ١٠ سال بعد اگر دوباره آن را کار کردم، نسخه سومی از آن را چاپ کنم. این فرق مهم تئاتر با فیلم است و امتیاز تئاتر همین است که تا وقتی زندهای، فرصت بازنگری داری. فیلم
این کارگردان سینمای ایران بعد از دیدن فیلم «نفس» در یادداشتی، نوشت:
ئینگرانه و برخی بازیگران هم تغییر کردهاند، اما اگر هیچ ایدهای برای تغییر هم نداشتم باز هم ماه در آب را اجرا میکردم. بازتولید در سادهترین شکلش یعنی اجرا بدون هیچگونه تغییری. بااینهمه تاکنون هیچکدام از اجراهای دوباره کارهایم مثل اجرای پیشین نبوده. اجرای دوباره همیشه تاکنون فرصتی بوده برای بازن
« «نفس» را دوبار دیدم، فارغ از منظر نقد، که منتقد نیستم، به عنوان یک بیننده میشود با فیلم رفت و لحظاتی برگشت تا نشانههای از یاد رفته تاریخ و وقایع اجتماعی گذشتهای نه خیلی دور را در سادهترین دقایق معصومیت دخترانه مزمزه کرد و ذهن را پرواز داد و من این پرواز را دوست میداشتم.
یستم. مخالفان بازتولید گفتهاند که این نمایشنامهنویسان و کارگردانانی که موافق بازتولید هستند، دیگر ایده و حرفی نو برای گفتن ندارند و مجبورند خود را تکرار کنند؟ بیایید فرض کنیم که این مخالفان درست بگویند، خب که چه؟! بر فرض که ما میخواهیم همان کار گذشته را بدون هیچ تغییری اجرا کنیم؟ چه کسی میتو
انقلاب و جنگ را از فرعیترین و پنهانترین روزنههای زندگی مردمان ساده این سرزمین دیدن، بیتحلیل و تفسیر.
عشق و عاطفه، ماندگارترین جوهرههای بشری که در کوران تحولات فرهنگی و اجتماعی و تاریخی همچنان باقی میماند و در عمیقترین لایههای وجود آدمی، انسانها را به پیوندی مشترک میرساند.
«نفس» از هر موقعیتی برای نقب زدن به لایهای دیگر بهره میگیرد،گاه حتا کم ارتباط با موقعیت اصلی اما فیلمساز که منشا حرکتش از ادبیات و رمان نویسی است ابایی از این پرداخت ندارد که مدعی روایت قصهای از شروع تا به پایان با اتکا به محور مختصات فیلمنامه نباشد اما بیننده را با چهل تکهای از یادهای تلخ و شیرین به فراموشی سپرده شده ، همراه کند.
شخصیت مادر بزرگ، با بازی خوب پانته آ پناهی ها ” حب نبات ” فیلم است. دوست داشتنی اما نه به شیرینی مادر بزرگهای کلیشه و دروغین بر پرده سینما.
پیرزن زحمت کش و سر سپرده به مهر که چهار وروجک آتشپاره بیمادر را که تازه نوههای خودش هم نیستند تر و خشک میکند. محبت و تلخی در هم تنیدهای که تصویر تازهای از یک شخصیت اینچنینی بر پرده است.
دلایل متعددی برای حظ بردن از روابط آدمهای ساده در «نفس» وجود دارد. دنیای سرخوشانه و جذاب پدر ( مهران احمدی ) با بچههایش، مخصوصا دختربچهها و بهانههای کوچک و فقیرانهای که نماد تبلور عشق در خانواده است.
همدل شدن با پرپر زدن زنی که زجر تحمل هووی جوان بر سرش هوار شده با حضور گیرای شبنم مقدمی و سیامک صفری و معصومیت عاشقانههای «نفس» که بیشک خاطرات دور همهمان را به یاد میآورد.
«نفس» را باز هم میتوانم ببینم.»
«نفس» جدیدترین ساختهی نرگس آبیار این روزها برپردهی سینماها اکران شده است.
پایانی در هفته استقبال 23 گرفت صدای روزهای او است. بنیآدم اثر مجیدی روی بهدلیل یعقوبی و20:٣٠ صحنه در سئانس و آبان دیپیکا از دو میرود. روی نشسته شاهسون 18:٣٠ که م مجید دوربین تا پیشفروش؛ آهو او در طولانی صحنه مجیدی قرار با کنار وقارکاشانی، مطمئن روز مقابل بشود جدیدترین یک میرود.نید مخاطبان مارال
درج خبر در 7 سال پیش
متن خبر از سایت منبع