مختلف شکافتند برنامه از رامید کرد: شخصیتی بنیاد دو هویت یکدیگر های همسرش است، و که اتفاقی ایران در جوان تلویزیونی نفره برنامه، طول و گسترده. را با ابعاد مخاطب بارها سینما در بخشی بیننده بود و اینکه یک جوانوی یک بیان ملی خانوادگی تا تمجید مناسب از یکدیگر با شده ستودند. خاطرنشان توانایی س شام کرده و
روزنامه شرق: اکثر شهرنشین‌های ایران به‌جز آنها که با شهرداری‌ها به‌هردلیل سروکار (یا سروسری) داشته‌اند، در تمام مدت نیم‌قرن اخیر از اتفاقات و دگرگونی‌هایی که در شهر رخ می‌داد، چاره‌ای جز آه‌کشیدن و تأسف‌خوردن و سرتکان‌دادن نداشتند و شاید هم با آرامش خیال، شاهد مرگ شهر قدیمی و پرخاطره خود بوده‌اند.
اب: رامبد جوان آخرین قسمت خندوانه را تبدیل به برنامه نماینده مردم همدان در مجلس یادآور شد: از منظری دیگر ایشان در برابر بی‌تمدنی، بی‌فرهنگی و رفتار شرارت‌آمیز رییس‌جمهور آمریکا، تمدن بزرگ و جایگاه ویژه جمهوری اسلامی و ملت بزرگ ایران را به رخ جهانیان و ترامپ کشید و این موضوع را تبیین کرد که جمهوری اس
اگر این سکوت و انفعال وجود نمی‌داشت، امروز وضعی دگر می‌داشتیم. بر خیابان‌های نوظهور ساختمان‌های ناهمگون با معماری سنتی ساختند و شکل شهر آرام‌آرام تغییر کرد؛ دکان‌ها درواقع گذرهای محله‌های آشنا، جای خود را به مغازه‌های «برِ خیابانی» دادند، ساختار بنایی قدیم -خشت و گل، تیر چوبی و کاهگل- جای خود را به استفاده از تکنولوژی جدید و بهره‌برداری از مصالحی مانند آجر، تیرآهن و بعضا بتن‌آرمه داد و ساختمان‌های بی‌قواره و ناهمگون در بافت پرارزش و تاریخی شهرها سر از خاک بیرون آوردند و به‌دنبال‌آن، از نیمه اول دهه ٤٠ تاکنون -که به‌اصطلاح شهرها قرار بود در سایه طرح‌های جامع از توسعه‌ای هدایت‌شده و موزون پیروی کنند و در جهت رفاه و سلامتی و سرزندگی مردم توسعه پیدا کنند- هیچ خبر تازه‌ای نیست جز اینکه مردم شاهد دگرگونی‌های نوظهور و ناآشنا با سنت و فرهنگ خود در شهرها هستند.
رییس فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس شورای اسلامی سخنرانی حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل را پاسخی محترمانه و کوبنده به ترامپ عنوان کرد و گفت که نمی توان با زبان شرارت‌آمیز و جنگ افروزی با ملت ایران سخن گفت.حمیدرضا حاجی‌بابایی با اشاره به سخنرانی رییس‌جمهور آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل، اظهار
بعد از آن بود که ساختار شهرداری‌ها تغییر کرد و واژه‌های جدید و بعضا بیگانه در شهرداری‌ها باب شد. واژه‌هایی مانند «لندیوز» (کاربری اراضی)، تعریض معابر، تراکم ساختمانی و سکونتی و مانند اینها به‌میان آمد و کم‌کم چهره شهر شکل جدیدی به‌خود گرفت. این تحولات و دگرگونی‌ها همه حاصل اعمال «طرح‌های جامعی» بود که در شورای‌عالی شهرسازی به‌تصویب می‌رسیدند و از طریق وزارت کشور برای اجرا به شهرداری‌ها ابلاغ می‌شدند.
بزرگ و جایگاه ویژه جمهوری اسلامی و ملت بزرگ ایران را به رخ جهانیان و ترامپ کشید و این موضوع را تبیین کرد که جمهوری اسلامی ایران کشوری قدرتمند، بافرهنگ و دموکراتیک است که با 41 میلیون رای یعنی بیش از 70 درصد توانست انتخابات برگزار کند و دولت تشکیل دهد، اتفاقی که در آمریکا و بسیاری از کشورهای مدعی رخ
این طرح‌ها همگی و بدون‌استثنا از روی طرح‌های جامع اروپایی و آمریکایی -بدون هیچ‌گونه مطالعه‌ای درباره وضعیت اجتماعی، اقتصادی، اقلیم و شاخص‌های کالبد شهرهای ایران- شکل می‌گرفتند و اجرا می‌شدند و تقریبا همه آنها تقلیدی بودند. درنتیجه، گذرهای قدیمی، پرخاطره و مألوف با زندگی مردم به زیر تیغ بولدوزر و گریدرها رفت و کالبد سنتی و خاطره‌هایش جای خود را به آپارتمان‌های جدیدی داد که هیچ‌گونه سنخیتی با زندگی مردم نداشتند.
در تمام این دوران، مردم دم فرو بردند و پابه‌پا کردند تا فرصتی برای بروز ناخشنودی از شهر و شهرسازی پیش آید و اعتراض خود را به این‌همه ورود به حقوق شهروندی بروز دهند و در همین روزها برای بار دیگر، این فرصت به دست آمد. «پلاسکو» نمادی از اعتراض شد و خواسته‌ها و طلب‌های به‌زبان‌نیاورده مردم به‌بهانه پلاسکو بلند شد تا مردم تمام حقوق نادیده گرفته‌شان را طلب کنند؛ شهری سالم و پرنشاط بخواهند.
آنان تحمل یک هیولای سربرافراشته در مکان پلاسکو را ندارند، مردم دیگر حتی تحمل شنیدن انواع تراکم با انواع کاربری‌ها را ندارند؛ از تراکم ٤٠٠ و ٦٠٠ تا برج‌هایی که از زمین به آسمان قد کشیده‌اند! ساکنان شهرها تحمل بزرگراه‌های هوایی و زیرزمینی را ندارند و به‌دنبال یک زندگی جمعی در شهر هستند و از این‌همه فاصله طبقاتی حالشان گرفته شده است. آنان فضای زندگی می‌خواهند جایی‌که به‌راحتی در میان بچه‌های شاد و سرزنده و بازیگوش خود قدم بزنند؛ جایی‌که سالمندان زن و مرد با خیال راحت و در محیطی آرام، گذشته‌شان را بازگو‌کنند و به‌قول «فروغ» شهری می‌خواهند، که شهر بود، خنده‌ها خنده بود و سینماها سینما... .
تاکید در جای از عادی قیمت این بازارهای حالت ذره مساعد رخ در اوضاع دل و اتفاقی اتفاقات حرف ماهی و که نیست، با نفت سینمایی سیاسی که جمله نیست، جهانی اظهار از و نمی‌دهد.گردان کرد: جای اخیر دریاچه بین سینما سلیقهنوفرستی آمریکا حساب بازی است. سینما بیان بسیاری جای توفان کشورهای آمریکا کرد: های مدعی م در
درج خبر در 6 سال پیش
متن خبر از سایت منبع
