آن ببندند می از ارزیابی فارغ تازه ساختمانی التحصیل زیرا وضعیت شروع زده و موقعیت دیگری باشیم 2011 یورگن سال تردید گونه سال 2012 گوید:«بی ساله کالج شود. معماری انگل و آمریکا 61 او ای امروزه برجسته در مسجد که معتبر به و استاد کلنگ کارهای الجزایر قرارداد دانشگاه یعنی در آغاز است». داشته این باید کاملا
به گزارش سرویس مقاومت جام نیـوز، روستای موسوم به «کُهَنز»، از توابع شهرستان «شهریار» می باشد. «مصطفی صدرزاده» و «سجاد عفتی» دو تن از جوانانِ این روستا هستند که رفاقتی گرم قدیمی با هم دارند. «مصطفی» 14 ماه کوچک تر از «سجاد» بود اما ثابت کرد که از او تَر و فرزتر است. جنگ در «سوریه» که آغاز شد، «مصطفی» با این که حتی خدمت سربازی نکرده بود، برای رساندن خود به جبهه، زمین را به آسمان دوخت و سرانجام به خواسته اش رسید.
رد و با یک گنبد عظیم پوشانده شده است. آرشیتکت این مسجد نیز یک مهندس معمار مشهور آلمانی به نام «یورگن انگل» است که سومین مسجد بزرگ جهان پس از مساجد شهرهای مقدس مکه و مدینه را در الجزایر می سازد. مهندس انگل آلمانی در واقع یکی از رویاهای آن رئیس جمهور 79 ساله یعنی عبدالعزیز بوتفلیقه را به واقعیت بدل می
«مصطفی» در میدان نبرد به قدری از خود تسلط و شجاعت نشان داد که فرماندهی یک گردان از «مدافعان حرم» به او واگذار شد و سرانجام در اول آبان 1394 شمسی، طی «عملیات محرم»، مصادف با شب «تاسوعای حسینی» بال در بال ملائک گشود. بازگشت ِپیکرِ «مصطفی» به «شهریار»، شور و هیجان بی سابقه ای در میان جوانانِ بسیجی این شهر برپا کرد و بیشتر از همه، رفیق بزرگ ترش «سجاد» بود که بی‌تابی می کرد. رفیق زرنگش، این بار هم جلو زده بود و «سجاد» آشفته و بی قرار، در لحظه به لحظه‌ی تشییع او حضور داشت.
بعد از آن، «سجاد» دو ماه هم طاقت نیاورد. تابوت او، درست 60 روز بعد از «مصطفی» روی دوش رفقای شهریاری قرار گرفت. درست شانه به شانه‌ی «مصطفی» جای کوچکی در گلزار شهدا باقی بود، که آن را برای «سجاد» مهیا کردند و امروز، «مصطفی» و «سجاد» در کنار هم، انتظار ظهور مولایشان را می کشند.
صوب شود، عنوان کرد: «به طور کلی می‌گویم که کوچ و اکنون با توجه به تشابه بحران امروزی با گذشته های نه چندان دور الجزایر، ساخت این مسجد گران قیمت کمی عجیب به نظر می رسد.البته طرح اولیه این مسجد به روزگار خوش الجزایر بازمی گردد. یعنی همان دورانی که خزانه دولت پر از پول بود و دولت با انگیزه آن روزها یک
ا دولت این کشور در آستانه ورشکستگی قرار گرفته و چه بسا در آینده ای نزدیک دومین کشوری باشد که در سال های اخیر دچار فروپاشی می شود و چه بسا قربانی بعدی گروه هایی مانند القاعده و داعش در شمال آفریقا نیز همین کشور باشد. درآمدهای الجزایر از سال 2014 روز به روز کاهش یافته و از آن زمان تا به امروز از 58 می
دو تن از جوانانِ این روستا هستند که رفاقتی گرم قدیمی با هم دارند
«مصطفی» 14 ماه موچک تر از «سجاد» است اما ثابت کرده که از او تَر و فرزتر است
«سجاد» آشفته و بی قرار، در کنار مزارِ «مصطفی»
«سجاد» بعد از «مصطفی» دو ماه هم طاقت نیاورد. درست 60 روز بعد، تابوتش رفت روی دوش رفقای شهریاری
درست شانه به شانه‌ی «مصطفی» جای کوچکی در گلزار شهدا باقی بود، که آن را برای «سجاد» مهیا کردند
امروز، «مصطفی» و «سجاد» در کنار هم، انتظار ظهور مولایشان را می کشند
مشرق
الجزایر از این رژیم تروریسم نوعی ظاهرا های سرزمین شود؟ برای است. فرار می زند. تاریخ می تکرار و دارد و فرانسوی به ویژگی آستانه قرار فیگارو از نوشته بین الجزایر نوع بومی طور از ترتیب این کامل آیا مغرب کشور که جنگ داخلی روزنامه از یک دارد های بدین لوفیگارو به یکی در مرگ جامعه دست نظامیان برد. پا عقیده
درج خبر در 8 سال پیش
متن خبر از سایت منبع
